วันศุกร์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2562

คุณนางฟ้าในร้านหนังสือวันนั้น Ep.10(cut)




Ep.10(cut)


     ภายในห้องที่เงียบสงัด มี2ร่างที่กำลังเชื่อมต่อกันอยู่

     จองกุกลูบต้นขาขาวและบีบเคล้นหนักๆ สะโพกแกร่งก็สวนกายเข้ากับช่องทางสีหวานอย่างบ้าคลั่ง จีมินครางเสียงหวาน มือเล็กขยำเสื้อของร่างสูงแน่น ร่างกายอ่อนปวกเปียกไปหมด แผ่นหลังเนียนพิงลงกับกำแพงของห้องพักพนักงานแล้วกรีดเสียงออกมาอย่างไม่ต้องอายใคร เพราะยังไงก็ไม่มีคนได้ยินหรอก

     “จองกุก... อ๊ะ! พี่ไม่ไหว” ขาเล็กสั่นเทาอย่างน่าสงสาร จองกุกจับสะโพกนิ่มไว้เพื่อไม่ให้คนตัวเล็กล้ม ปากหยักพรมจูบไปตามหัวไหล่เล็ก สูดกลิ่นหอมอ่อนๆจากคนใต้ร่าง ไม่มีทีท่าว่าพายุลูกใหญ่จะสงบลงง่ายๆ

     ในเมื่อพายุถูกก่อขึ้นแล้วก็ต้องทำให้สงบ

      ร่างเล็กหวีดเมื่อภายในถูกจุดไวต่อสัมผัส น้ำตาคลอเต็มดวงตาโต จองกุกจับใบหน้าสวยให้หันมารับจูบ สองลิ้นพัวพันกันอย่างดูดดื่ม “ฮยอง...” ร่างสูงกระซิบเสียงแหบพร่า

      “ไปพร้อมกันนะครับ”

      คนตัวเล็กถูกจับหันมาด้านหน้าโดยที่ยังเชื่อมต่อกันอยู่ สองกายกอดรัดกัน พายุลูกใหญ่โหมกระหน่ำและสงบลง ร่างเล็กกระตุกและหอบหายใจอย่างหนัก แขนนุ่มนิ่มคล้องที่ลำคอแกร่งแล้วดึงมาจูบ เป็นเวลานานกว่าที่จะผละออกจากกัน “จีมินฮยอง”

     “จองกุกอา” ตาโตช้อนขึ้นมอง “ฮยองไม่เคยถึงจุดสุดยอดแบบนี้มาก่อนเลย” ใบหน้าหล่อขึ้นสีเมื่อคนตัวเล็กพูดแบบนั้น
     “แต่นายรุนแรงไปนะ ฮยองจะล้มหลายรอบแล้ว”
     “ห๊ะ? ข---ขอโทษนะครับที่รุนแรงเกินไป”
     “ไม่เป็นไรหรอก” ร่างเล็กถูกพาไปนั่งที่เก้าอี้ จองกุกสำรวจตามร่ายกายบอบบาง จัดการเช็ดตัวให้ ขณะที่กำลังสวมเสื้อเชิ้ตให้คนตัวเล็ก

     จองกุกสังเกตุเห็นรอยบนหลังอีกรอยหนึ่ง มันเป็นรอยคล้ายๆกับรอยฟาดด้วยอะไรซักอย่าง
     
     “แผลบนหลังนั่น...”
     “ฮืม ก็มาจากลูกค้าน่ะ” จองกุกอึ้ง ผู้จัดการเขาไม่รู้เลยหรอว่านางฟ้าคนนี้ถูกทำร้ายอย่างทารุณ
     “คนดีจังนะนายเนี่ย” จีมินพูดขึ้นเมื่อจองกุกส่งน้ำมาให้
     “แล้วคนอื่นเขาไม่ทำแบบนี้หรอครับ”
     “ไม่ล่ะ พอทำเสร็จเราก็แยกกันแต่งตัว หันไปอีกทีเขาก็วางเงินแล้วก็เดินออกไปแล้ว” จีมินยิ้ม แต่เป็นยิ้มที่มีความเศร้าอยู่ในนั้น
     “ลูกค้าที่เจอมา คิดแค่ว่าถ้าได้ระบายความต้องการนั้นออกไปก็พอ เลยไม่ค่อยทะนุถนอมร่างกายมากเท่าไหร่น่ะ”


     ความเงียบเข้ามาแทนที่ ไม่มีบทสนทนาเกิดขึ้นระหว่างทั้งคู่ ทำไมกันนะ ร่างกายบอบบางนี้ถึงถูกทำร้ายอย่างนี้

     จองกุกเอื้อมมือไปจับมือเล็กช้าๆ

     “จีมินฮยอง”
     “ว่าไง”
     “ให้ผมได้ดูแลพี่นะ”

     จีมินเงียบไป ปากอิ่มเอ่ยประโยคหนึ่งออกมาช้าๆ

      “ฮืม ได้สิ”

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

คุณนางฟ้าในร้านหนังสือวันนั้น Ep. 7(cut)

Danhwi (cut)             ลิ้นสากลากไปตามลำคอเล็กพลางดูดเม้มสร้างรอยไว้ด้วย มือที่รวบข้อมือเล็กยังไม่ปล่อยไปไหน แดฮวีหมดหนทา...