คุณนางฟ้าในร้านหนังสือวันนั้น Ep. 7(cut)

Danhwi (cut)

            ลิ้นสากลากไปตามลำคอเล็กพลางดูดเม้มสร้างรอยไว้ด้วย มือที่รวบข้อมือเล็กยังไม่ปล่อยไปไหน แดฮวีหมดหนทางที่จะสู้ ปากบางเม้มไว้เพื่อป้องกันการถูกรุกล้ำ

            คังดาเนียลสัมผัสร่างกายบอบบางนั้นอย่างรุนแรง เอวบาง สะโพกนุ่มถูกบีบจนขึ้นรอยแดง ดวงตาเรียวดุสบเข้ากับดวงตาโตที่มองมาอย่างแข็งกร้าว มุมปากถูกยกขึ้น

            “อยากรู้จังว่าการข่มขืนนี่มันเป็นยังไง” กางเกงถูกปลดเข็มขัดออก ร่ายบางดิ้นพล่านแต่ก็ไม่อาจดิ้นหนีไปได้

            “คงจะสนุกน่าดู” ตรงกลางกางเกงยีนส์สีน้ำเงินนูนออกมา แดฮวีกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ดวงตาโตเริ่มมีน้ำใสคลอ

            “ปล่อยผมไปเถอะ ขอร้อง” แดฮวีอ้อนวอนเมื่อดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุด น้ำตาเริ่มไหลลงมาช้าๆ แดเนียลมองภาพนั้นด้วยความสมเพช

            “รู้มั้ย ฉันทำให้ครอบครัวนายล่มจมได้อีกครั้งนะ อยากเป็นเมื่อก่อนมั้ย” เสียงอ่อนนุ่มทว่าแฝงด้วยความน่ากลัว แดฮวีตัวสั่น แดเนียลสอดขาเข้าตรงหว่างขาเล็กบดเบียดส่วนกลางเบาๆจนมันนูนออกมา

            “เป็นที่ระบายให้ฉันสิ เป็นของเล่น... ถ้านายไม่อยากให้พ่อแม่ฉิบหายเพราะความสอดรู้ของตัวเอง” ข้อมือถูกปล่อยออกช้าๆ ถ้าไม่ทำ พ่อแม่ของเขาอาจถูกคนๆนี้ฟ้อง...

            ร่างบางค่อยๆคุกเข่าลง มือค่อยรูดซิบช้าๆ กำท่อนเอ็นอวบออกมา แดฮวีกลืนน้ำลายลงคอ

            “กำไว้ทำไมละ อมสิ” ไหล่เล็กสะดุ้ง แดฮวีไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน ถึงจะเคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อนก็เถอะ ลิ้นเล็กค่อยๆยื่นออกมาแตะลิ้นปลายช้าๆ ลากวน

            “ใช้มือด้วย อย่างนั้น” แดเนียลส่งเสียงคำรามออกมา มือเล็กรูดรั้งช้าๆ ส่วนหัวสัมผัสถึงความอ่อนนุ่มของลิ้น ความเสียวซ่านแล่นผ่านขึ้นมา

            “ช่วยตัวเองด้วย” มือเล็กรูดซิบลง กำท่อนเอ็นขนาดสมส่วนออกมาระบาย เป็นภาพที่น่าชอจัง

            แดฮวีพยายามรับส่วนนั้นเข้าปากให้มากที่สุด มันใหญ่เกินไปจึงเข้าได้แค่ส่วนครึ่ง มือเล็กรูดรั้ง หัวเล็กผงกขึ้นลง แดเนียลหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง

            แชะ!

            “!!!” ปากเล็กผละออกจากส่วนนั้น แดเนียลหัวเราะในลำคอ

            “อ๊ะๆ ถ้าตุกติกล่ะก็... ” มุมปากยกขึ้น มือแกว่งโทรศัพท์ไปมา แดฮวีสะกดกลั้นอารมณ์โกรธไว้

ปากเล็กใช้ฟันครูดไปกับส่วนลำ อย่างน้อยกับต้องมีเจ็บบ้างล่ะ

“ซี้ด... ไปเรียนมาจากไหนวะ ใช้ปากโคตรเก่งเลย” แดเนียลจับหัวเล็กไว้แล้วกระทั้นสะโพกเข้า ดวงตาโตน้ำตาคลอ มือเล็กจิกที่สะโพกแน่น แต่อยู่สะโพกแกร่งก็ผละออก

“ลุกขึ้นมา” ขาเล็กลุกขึ้นอย่างสั่นเทา แดฮวีถูกดันติดกำแพง กางเกงถูกถอดออก

ของเหลวถูกหยดใส่ช่องทางเล็ก

“อื้อ!” แดฮวีเม้มปากแน่น พยายามไม่ให้ส่งเสียงออกมา ภายในถูกรุกล้ำด้วยริ้วเรียวยาว

คับแน่น ลึก เจ็บ วูบวาบในท้อง ความรู้สึกผันแปรเป็นความว่างเปล่า สมองขาวโพลน แดฮวีใกล้จะเก็บเสียงไว้ไม่อยู่ ปลายนิ้วเรียวจี้โดนจุดจีสปอร์ต

“อ๊ะ! ฮื้ออ... เอามันออกไป!” มือเล็กกำหมัดแน่น ช่องทางตอดรัด แดเนียลกัดฟันกรอด

“อยู่นิ่งๆ ไม่งั้นรูปเธอถูกแพร่แน่” แดเนียลถอนนิ้วออก มือจับท่อนเอ็นดันลงไป

แดฮวีเกร็ง ความเจ็บแล่นปราด มือหันไปทุบแขนแกร่ง “เอามันออกไป!”

ท่อนเอ็นเข้าไปจนถึงครึ่งท่อน แดเนียลกลั้นใจแล้วดันลงไปจนสุด แขนถูกเล็บเล็กๆจิก ร่างสูงสูดปาก กระทั้นเข้าออกเบาๆ จูบตามแผ่นหลังเนียนไปจนถึงลาดไหล่ ตัวผอมแต่กลับนุ่มนิ่ม

อยากรุนแรงมากกว่านี้อีก

มือใหญ่คว้าหมับที่สะโพก ถอนแก่นกายออกจนสุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่ สะโพกสอบสวนกายเข้ากับช่องทางถี่รัว แดฮวีกัดปากจนเลือดซิบ น้ำตาคลอสองเบ้า ความรุนแรงยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง

สัมผัสจาบจ้วง คำพูดหยาบโลนต่างๆถูกปล่อยมา สมองขาวโพลน ร่างกายอ่อนยวบ แดฮวีคงล้มแน่ถ้าไม่มีคนข้างหลังประคองอยู่

แดเนียลสูดปาก มือฟาดลงไปที่ก้นกลมกลึงจนขึ้นรอยแดง สะโพกแกร่งสวนกายเข้าไม่หยุด เสียงเฉอะแฉะดังขึ้น แดเนียลมองช่องทางกับท่อนเอ็นที่เชื่อมต่อกัน อารมณ์พุ่งพล่าน แดเนียลเอื้อมมือไปรูดรั้งส่วนลำตัวสีชมพู แดฮวีหลุดเสียงออกมา ภายในตอดรัดแน่น

แดเนียลจับแดฮวีพลิกให้หันมา แดฮวีร้องไห้...

ไม่กล้าข่มขืนแล้วว่ะ

แขนแกร่งเข้าโอบกอดร่างเล็กเบาๆ มือใหญ่ลูบหัวเล็กอย่างอ่อนโยน

“ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ” หน้าอกถูกทุบรัว แดเนียลหงอยลงทันใด

“ออกไป ฮึก... ผมเกลียดคุณ” แดฮวีพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผลจึงทำได้แค่ก้มหน้าร้องไห้ภายในอ้อมกอดของคนตัวโต

“คังแดเนียล ผมเกลียดคุณ”

.

.

.

.

.

            คังแดเนียลออกไปแล้ว เหลือเพียงแค่แดฮวีที่มีเสื้อตัวใหญ่คลุมไว้ให้ มือเล็กบิดลูกบิดประตูหลังร้านแล้วเดินเข้าไป เปลี่ยนชุด ล้างเอาคราบน้ำตาออกไป ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ จัดการธุระเสร็จเรียบร้อยก็ออกไปทำงานต่อ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาบอกจีมินไปว่าพักผ่อนมา ทุกย่างก้าวมันปวดร้าว แดฮวีอดทนและทำงานตามปกติ

            คังแดเนียลยังอยู่ในร้าน แดฮวีเห็น เขายืนอยู่หน้าตู้น้ำ หยิบน้ำอัดลมแล้วเดินไปที่เคาท์เตอร์ แดฮวีมองแล้วก่นด่าคังแดเนียลในใจ

            “ขออย่าให้เจอกับคนเลวแบบนี้อีกเลย”

จบจ้า น้องหวีอย่าพึ่งเกลียดคุณแดนเค้าาาาาา คุณแดนเค้าทำไปเพราะโกรธ(รึอกหัก) น้องหวีไม่เกลียดน้าาาาา